Η Αλληλεγγύη(ση) για τους πρόσφυγες και την αξιοπρέπειά μας. Αυτή είναι η απάντηση στην Κρίση!

Είναι πλούσιοι γιατί ξέρουν και δημιουργούν πολιτισμό!
     Είναι Φτωχοί γιατί επέλεξαν να ζουν Ελεύθεροι!

Το οδοιπορικό μας, την Κυριακή 27 Οκτώβρη 2013, στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου απέδειξε ότι η αλληλεγγύη είναι η μόνη εγγύηση για τους πρόσφυγες και την αξιοπρέπειά μας. Και η μόνη απάντηση στην Κρίση "τους" που, ακόμα, πληρώνουμε εμείς! 

Το Ανοιχτό Κέντρο Αιτούντων Ασύλου και Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου δημιουργήθηκε το 1947. Το κτήριο είναι ιδιοκτησίας του Υπουργείου Υγείας. Τη διαχείριση του Κέντρου την έχει, με ανάθεση, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός (ΕΕΣ) οπότε διοικητικά, τις πάγιες ανάγκες των προσφύγων οφείλει να τους τις καλύπτει, μετά από χρηματοδότηση του Υπουργείου Υγείας. Όμως λόγω του ότι «μέχρι … νεωτέρας» ο ΕΕΣ δεν εκπροσωπείται νομίμως από ΚΑΝΕΝΑΝ (!) (το τελευταίο Δ.Σ. του ΕΕΣ «παρέδωσε» ο κ. Μαρτίνης) καθώς η … καθυστέρηση από την πλευρά του Πρωτοδικείου Αθηνών να προχωρήσει στην ανακήρυξη του νέου Δ.Σ. του Ερυθρού Σταυρού μέχρι στιγμής τον κρατάει «ακέφαλο» και καθιστά αδύνατη την εκταμίευση των κονδυλίων.

Το αποτέλεσμα προφανές και εξοργιστικό!

Τα παιδιά ενός άλλου ... Θεού (της Κρίσης)!

Δέκα μήνες απλήρωτοι οι εργαζόμενοι στο Κέντρο Υποδοχής. Χωρίς φαγητό, φάρμακα και είδη προσωπικής υγιεινής και καθαριότητας 300 φιλοξενούμενοι: 15 βρέφη, 65 παιδιά, 220 ενήλικες.

Η κρατική αδιαφορία και αναλγησία σε όλο της το «μεγαλείο» (ως … συνήθως)! Εκθέτοντας τους πρόσφυγες και τους εργαζόμενους του Κέντρου Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου σε πολλαπλούς κινδύνους. Και εξηγούμαι: λόγω του ότι ο ΕΕΣ (ανα)γνωρίζει 218 φιλοξενούμενους, διότι δεν υπολογίζει ή/και εξαιρεί εκείνους που δεν έχουν πάρει ακόμη ροζ κάρτα, εάν κάποιος απαγάγει ένα παιδί, το παιδί αυτό δεν υπάρχει για το κράτος. Για κάποιους λοιπόν κάποιοι άνθρωποι – ανάμεσα τους και παιδιά - δεν υπάρχουν σε κανένα έγγραφο.

Το Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου

Το Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου αποτελείται από τρία κτήρια Α, Β, και Γ δυναμικότητας 320 ατόμων. Στο κτήριο Α δεν έχουν ζεστό νερό, θέρμανση, απειλούν ότι θα τους κόψουν και το ρεύμα και κανείς δεν μας λέει που πάνε τα λεφτά την ίδια ώρα που οι πρόσφυγες εκβιάζονται, απειλούνται, υποσιτίζονται από το κράτος.

Για την ιστορική αλήθεια πρέπει να αναφέρουμε ότι από το 2004, το 2005 και 2006 μετά από αναφορά του Κέντρου δόθηκε εντολή από το Υπουργείο Υγείας να γίνει αυτοψία για την κατάσταση των κτηρίων. Οι μελέτες – πορίσματα των μηχανικών της πολεοδομίας Μαρκοπούλου αποδεικνύουν ότι το κτήριο Α έχει σοβαρά προβλήματα στατικότητας και το Β και Γ προβλήματα υποδομών. Στην συνέχεια έγιναν άλλες τρεις αυτοψίες στο διάστημα 2006-2010.

Κι εδώ μπαίνουμε στο «κυρίως θέμα» του … εγκλήματος! Το Νοέμβριο του 2010 στο Δημαρχείο Λαυρίου, μετά από απεργία πείνας των προσφύγων και απαίτηση μεταναστευτικών οργανώσεων και προσφύγων, έγινε συνάντηση μεταξύ του υπουργού Λοβέρδου, του γ.γ. Κατριβάνου, του Δημάρχου Λαυρίου Δ. Λουκά και του διευθυντή του Κέντρου Λυρίτση με σκοπό να διερευνηθεί λύση προκειμένου να μην θαφτούν ζωντανοί οι διαμένοντες στο κτήριο Α.

Λύση βρέθηκε, ο Υπουργός συμφώνησε αλλά από τότε … το Υπουργείο δεν τήρησε τις υποσχέσεις του. Δεν έκανε καμία επισκευή. Δεν έχει προβεί σε ανάθεση μελέτης. Απειλεί εγγράφως, απαιτώντας την εκκένωση του κτηρίου (!) και μηνύει 7 εκπρόσωπους της επιτροπής των Κούρδων!

Στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου φιλοξενούνται πρόσφυγες αιτούμενοι πολιτικού ασύλου για 15 και 20 χρόνια. Πολλοί εξ αυτών έχουν πρωτοστατήσει στην εξέγερση των Λευκών Κελιών στην Τουρκία.

Σημειωτέον υπάρχουν οικογένειες όπου ο πατέρας δεν έχει χαρτιά, η μητέρα έχει ροζ κάρτα και το παιδί ιθαγένεια διότι έχει γεννηθεί στην Ελλάδα. Επομένως υπάρχει διάλυση της οικογένειας.

Το Κέντρο αποτελεί ιστορικό κομμάτι της πόλης. Οι κάτοικοι του Λαυρίου συνυπάρχουν και συμβιώνουν αρμονικά δεκαετίες με τους πρόσφυγες, οι οποίοι έχουν ενσωματωθεί στο κοινωνικό ιστό της Λαυρεωτικής κοινωνίας. Δεν έχουν δημιουργήσει μέχρι τώρα το παραμικρό πρόβλημα. Να τονιστεί ότι το Λαύριο έχει τη μικρότερη εγκληματικότητα σε ολόκληρη την Αττική.

Ατελείωτο καραβάνι αλληλεγγύης.

Αυτό το Κέντρο λοιπόν, «έχουν» φτάσει στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες. Πρόσφυγες τρέφονται αποκλειστικά με ζυμαρικά, δεν έχουν φάρμακα, οι προμηθευτές του Κέντρου δεν έχουν πληρωθεί για ολόκληρο το 2013 - με αποτέλεσμα να διακόψουν την πίστωση - ενώ το προσωπικό παραμένει απλήρωτο επί 10 μήνες. Σημειώνεται ότι ανάμεσα στους πρόσφυγες στο Κέντρο ζουν παιδιά και βρέφη, για τα οποία δεν υπάρχει γάλα, παιδικές τροφές, πάνες και ό,τι άλλο αναγκαίο, με αποτέλεσμα να απειλείται η υγεία τους, ακόμα και η ίδια τους η ζωή. 

Όλοι οι παραπάνω λόγοι ευαισθητοποίησαν τον κόσμο, μετά από πρόταση αλληλεγγύης της Επιτροπής Στήριξης Προσφύγων Λαυρίου και της άμεσης ανταπόκρισης του ραδιοφωνικού σταθμού ΚΟΚΚΙΝΟ 105.5 που σαν επικοινωνιακός «μπροστάρης» … σήκωσε συνειδήσεις πολλών συλλογικοτήτων, φορέων αλλά και απλών ανθρώπων και την Κυριακή 27/10, δημιουργήθηκε το … αδιαχώρητο στο Κέντρο! Η παρουσία των κατοίκων της Λαυρεωτικής, ολόκληρης της Αττικής αλλά και εκτός Αττικής περιοχών όπως την Κρήτη, τη Μάνη, τη Θεσ/νίκη, την Μυτιλήνη αιφνιδίασαν ευχάριστα τους φίλους μας στο κέντρο, στην πλατεία Μεταλλωρύχων Λαυρίου και δημιούργησαν ... "ορδές" αλληλεγγύης.

• Αναφέρθηκε με συγκίνηση ότι κάποια μεσήλικη γυναίκα προσήλθε στους σταθμούς προσυγκέντρωσης τροφίμων με δύο τσάντες (η μία μεγαλύτερη από την άλλη). Όταν ο υπεύθυνος διανομής πήγε να παραλάβει τις τσάντες, η κυρία του εξήγησε ότι η μία τσάντα (η μεγαλύτερη) αφορούσε τους πρόσφυγες! Η άλλη (η μικρότερη) ήταν δικιά της!!!

• Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό ενός καρκινοπαθούς (στο τελευταίο στάδιο) ο οποίος επικοινωνώντας με τους διοργανωτές τους παρακάλεσε να πάνε στην περιοχή διαμονής του για να τους δώσει την δικιά του βοήθεια. Όταν το συνεργείο έφθασε στο σημείο συνάντησης αντίκρισε με έκπληξη μια ογκώδη συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης. Στην προσπάθειά μας να του δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας για την προσπάθειά του, μας πρόλαβε λέγοντας: «σας ευχαριστώ από βάθους καρδιάς διότι με την προσπάθειά μου να συλλέξω από την γειτονιά όλα αυτά τα είδη, βρήκα νόημα στη ζωή μου». Δακρύσαμε. 

Το καραβάνι ... περιμένει!

Η προωθητική ατάκα του καλέσματος « … να δημιουργήσουμε ένα καραβάνι αλληλεγγύης» δεν έμεινε «μεταφορική» αλλά … κυριολεκτική! Συγκεντρώθηκαν 3 τόνοι (!) τροφίμων, ρούχων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης.

"Το μεγάλο μπλουμ του Μπρίλη"

Το «ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5» άκουσε τους διοργανωτές και εμείς ακούσαμε το κάλεσμα του. Μετά την εξαιρετική θεατρική παράσταση, από το θέατρο Νέου Κόσμου, «Το μεγάλο μπλουμ του Μπρίλη»  της Ρεγγίνας Καπετανάκη και του Βασίλη Ρίσβα (συγγραφέων της ομάδας Λιλιπούπολη) σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.

Ο Κώστας Αρβανίτης.

Ο Δ/ντής του σταθμού Κώστας Αρβανίτης και οι διοργανωτές συγκινημένοι για την απίστευτη προσέλευση αλληλεγγύης ευχαρίστησαν τον κόσμο τονίζοντας:

«Η απάντησή μας στην κρίση είναι μία και φάνηκε σήμερα: Αλληλεγγύη».

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ.